My Diary

>>>>>My Diary<<<<<

ต้นทุ้งฟ้า
ต้นไม้ประจำจังหวัดกระบี่

 

ชื่ออื่น:กระทุ้งฟ้าให้:กระทุ้งฟ้าไก่ ตีนเทียน  พวมพร้าว
ชื่อวิทยาศาสตร์:Alstonia macropaylla Wall.
วงศ์:APOCYNACEAE
ลักษณะทั่วไป:มีต้นสูง 15 ถึง 25 เมตร  ลำต้นปลายตรง เรือนยอดค่อนข้างโปรง เปลือกต้นสีขาว
อมเทา หรือสีเทาอ่อน มีรูระบายอากาศทั่วไป  ใบเดี่ยวเรียงเวียนสลับกัน ตามาปลายกิ่ง  แผ่นใบ
รูปไข่แกมรูปหอกกลับ ดอกสีขาวออกเป็นช่อ ตามงามใบตอนปลายกิ่ง ผลเป็นฝัก  เมื่อแก่แตกบิด
เป็นเกลียว เม็ดเล็กมีพูกสีขาวปลิวได้ เป็นพันธ์ไม้ขึ้นทั่วไปในภาคใต้  พบมากที่จังหวัดกระบี่
นิเวศวิทยา:ขึ้นประปลายในป่าดงดิบ และบนพื้นที่ป่าที่ถูกแผ้วถางมาก่อน
ขยายพันธ์:โดยเมล็ด
ประโยชน์:ไม้ใช้ทำกระดานพื้น  ฝา  เครื่องเรือน  และเครื่องใช้เบา ๆ  ลักษณะเนื้อไม้คล้ายไม้ตีนเป็ด  รากใช้ผสมยาบำรุงร่างกาย  บำรุงกำหนัด

ต้นขะจาว
ต้นไม้ประจำจังหวัดลำปาง

 

 

ต้นไม้ประจำจังหวัด:ลำปาง
ชื่อพันธุ์ไม้:ขะจาว
ชื่อสามัญ:Indian Elm
ชื่อวิทยาศาสตร์:Holoptelea integrifolia (Roxb.) Planch.
วงศ์:URTICACEAE
ชื่ออื่น:กระเจา กระเชา (ภาคกลาง), กระเจาะ ขะเจา (ภาคใต้), กระเช้า (กาญจนบุรี), กะเซาะ (ราชบุรี), กาซาว (เพชรบุรี), ขะจาวแดง ฮังคาว (ภาคเหนือ), ตะสี่แค (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน), พูคาว (นครพนม), มหาเหนียว (นครราชสีมา), ฮ้างค้าว (อุดรธานี, เชียงราย, ชัยภูมิ), ขะจาว (ทั่วไป)
ลักษณะทั่วไป:เป็นไม้ยืนต้นสูง 25 เมตร ผลัดใบ ลำต้นเปลาตรงเปลือกสีน้ำตาลปนเทา มีต่อมระบายอากาศเป็นจุดกลมเล็ก ๆ สีขาวมองเห็นได้ง่าย เรือนยอดเป็นพุ่มรูปไข่กว้างค่อนข้างทึบ ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับ แผ่นใบรูปรีป้อม โคนใบมนหรือป้าน ปลายใบเรียวแหลม ก้านใบมีขน ออกดอกเป็นกระจุกตามง่ามใบ ดอกขนาดเล็ก แยกเพศเป็นดอกเพศผู้และดอกเพศเมีย ออกดอกช่วงเดือนธันวาคม-มกราคม ผลเป็นรูปโล่แบน มีปีกบางล้อมรอบ มีก้านเกสรเพศเมีย 2 อันติดอยู่ส่วนบนสุด บริเวณปีกมีลายเส้นออกเป็นรัศมีโดยรอบ
ขยายพันธุ์:เพาะเมล็ด
สภาพที่เหมาะสม:ดินทุกชนิด ต้องการน้ำปานกลาง ทนแล้ง
ถิ่นกำเนิด:ภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคกลาง และภาคตะวันออกของประเทศไทย 

ต้นแซะ
ต้นไม้ประจำจังหวัดนครศรีธรรมราชภาคกลาง และภาคตะวันออกของประเทศไทย

 

 

ต้นไม้ประจำจังหวัด:นครศรีธรรมราช
ชื่อพันธุ์ไม้:แซะ
ชื่อวิทยาศาสตร์:Millettia atropurpurea Benth.
วงศ์:LEGUMINOSAE
ชื่ออื่น:กะแซะ (สุราษฏร์ธานี), ยีนิเก๊ะ (มลายู-นราธิวาส), แซะ (ทั่วไป)
ลักษณะทั่วไป:เป็นไม้ยืนต้นสูง 20–30 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มทึบ ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก ใบย่อยออกตรงกันข้าม มีใบย่อยปลายก้านอีก 1 ใบ แผ่นใบรูปขอบขนานแกมรูปหอก ออกเป็นช่อตามปลายกิ่งหรือง่ามใบ รูปดอกถั่ว สีแดงแกมม่วงทึบ กลิ่นหอม ออกดอกช่วงเดือนมกราคม-เมษายน ผลเป็นฝัก สีน้ำตาล กลมรี
ขยายพันธุ์:โดยการเพาะเมล็ด
สภาพที่เหมาะสม:สภาพดินทุกชนิด แสงแดดจัด ต้องการน้ำและความชื้นปานกลาง
ถิ่นกำเนิด:ตามชายป่าดิบชื้นภาคใต้ของไทย